Gimnastyka sportowa, artystyczna, akrobatyka – te nazwy często używane są wymiennie do opisania jednej dyscypliny, zawierającej w sobie zbiór ćwiczeń widowiskowych z użyciem lub bez przyrządów. Co ciekawe, chyba każdy z nas miał do czynienia z tym rodzajem treningu już w szkole, bo podstawowe ćwiczenia może wykonać prawie każdy. A na wyższym poziomie, pogrupowane w układy stają się… dyscypliną olimpijską. Ale od początku.
Historia
Jej korzenie sięgają starożytności. O gimnastyce pisali już wielcy myśliciele, jak Platon czy Homer. Początkowo obejmowała ona wiele rodzajów ćwiczeń, obecnie znajdujących się w obszarach innych, odrębnych dyscyplin sportu. Przełom i sformułowanie wstępnych zasad gimnastyki w bliskim do aktualnego kształcie nastąpiło w XIX wieku. Wtedy powstały też drążek i poręcze równoległe, które do tej pory są podstawowym sprzętem w gimnastyce sportowej. W roku 1881 powstała Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna, a już 15 lat później stała się dyscypliną olimpijską (mężczyzn, kobietom zezwolono na start dopiero w 1928 roku), choć następowały w jej zasadach pewne modyfikacje. Najbardziej zaczęła się rozwijać po II Wojnie Światowej.
Przykładowe ćwiczenia
Najbardziej popularnymi ćwiczeniami gimnastycznymi są gwiazda i mostek. To pierwsze, czyli przerzut bokiem ze stania na rękach wykonujemy już jako dzieci. Podobnie drugie – najpierw mostek z leżenia, potem ze stania, zaczynamy wykonywać już w bardzo młodym wieku, na lekcjach wf-u albo na podwórkach. Popularne w gimnastyce są także przewroty w tył i w przód czy stanie na rękach. Na wyższym poziomie zaawansowania wykonuje się akrobacje na drążku, skoki, salta, ćwiczenia z użyciem równoważni, konia z łękami etc. Oczywiście im wyższy stopień wtajemniczenia, tym większy poziom skomplikowania ćwiczeń oraz umiejętności, które trzeba posiąść, aby je bezpiecznie wykonywać.
Zalety i wady treningu
Nie bez powodu zresztą o gimnastyce mówi się jako o sporcie widowiskowym. Duże znaczenie w wykonywaniu poszczególnych ćwiczeń ma technika, ale także… styl. Krótko mówiąc: dobrze jest wykonywać je… z gracją. Jednak wymagają one także dużej siły i elastyczności mięśni. Dlatego istotne jest, aby trening osób uprawiających gimnastykę był wszechstronny i brał pod uwagę zarówno siłę, jak i wzmacnianie i stretching. I właśnie ta wszechstronność jest powodem, dla którego gimnastyka artystyczna ma zbawienny wpływ na nasze ciało. Główną zaletą jest poprawa postawy ciała i zwiększenie elastyczności. Zwiększa się także świadomość ciała i poczucie równowagi. Jest jednak także kilka wad, do których należą przeciążenie stawów i konieczność regularnych, czasochłonnych treningów, jeśli chcemy uprawiać ten sport na pewnym poziomie wtajemniczenia (albo wręcz zawodowo). Nieużywane i nierozciągane mięśnie szybko też tracą elastyczność, a więc ważna jest w tym wszystkim także regularność treningów. Przy codziennych obowiązkach ciężko jest więc poświęcić się jeszcze temu rodzajowi aktywności.
